مسئله جنسیت در ایران امروز

باسمه تعالی

تریبون آزاد مسئله جنسیت در ایران امروز

روز دوشنبه مورخ ۱۳۹۶/۱/۲۱ چهارمین تریبون آزاد جامعه اسلامی شریف با موضوع "مسئله جنسیت در ایران امروز" در دانشگاه شریف و زیر برج ساختمان ابن‌سینا این دانشگاه برگزار شد.

سوخت، همین را می‌توانم بگویم. فرصت خوبی بود برای بچه‌های مذهبی و دغدغه‌مند که بیایند و حرف‌هایشان را درباره این موضوع بزنند. بیایند و انحصار حرف زدن درباره این مسئله را از دست انجمن اسلامی دانشگاه بگیرند. اما نیامدند. فرصت را از دست دادند.

چرا بچه‌مذهبی‌ها در این تریبون‌ها شرکت نمی‌کنند؟ چرا فرصت‌ها را از دست می‌دهند؟ چرا منفعلانه برخورد می‌کنند؟
به نظرم می‌توان در چرایی این قضیه به نکات زیر اشاره کرد:

✦ تشکل بسیج، ماهیت راستی و محافظه‌کار دارد. این ماهیت راستی سبب می‌شود که نتواند با بدنه دانشجویی ارتباط مستقیم داشته باشد. این محافظه‌کاری و دید حاکمیتی و امنیتی باعث می‌شود که از اینکه عقاید خود را در معرض آزمایش و دید همگان بگذارد، بترسد. البته ترس که نه، خود ایدئولوگ‌های بسیج هم می‌دانند که گفتمانشان در بین توده‌ها طرفدار چندانی ندارد و نمی‌تواند چندان باعث جذب شود.

✦ به نظرم عموم بچه‌های مذهبی، به صورت خودآگاه و هشیار دارای خط فکری خاصی نیستند. به این معنا که عقایدشان بر اساس دو دو تا چهارتا چیده نشده است ( هیچ منطق و اسلوبی پشتشان نیست، نه که نباشد! خودشان دنبال این اسلوب نرفته‌اند ) تنها از جریانات کلی مذهبی‌های بزرگتر پیروی می‌کنند.
بگذارید بهتر بگویم. اکثر بچه‌هایی که وارد بسیج می‌شوند، صرفا به این دلیل وارد این تشکل می‌شوند که در خانواده‌ای مذهبی رشد کرده‌اند. وارد دانشگاه می‌شوند. می‌خواهند جایی فعالیت فوق برنامه داشته باشند. برای این کار فقط بسیج وجود دارد. وارد بسیج می‌شوند.

✦ برنامه تریبون آزاد توسط جامعه اسلامی شریف اجرا می‌شود. خیلی‌هایشان جامعه اسلامی شریف را قبول ندارند. جامعه اسلامی را در پازل انقلاب نمی‌دانند (چرا؟). از این بی‌مهری‌ها اگر بخواهم بگویم، مثنوی هفتاد من می‌شود. (( در نظر داشته باشید که خط مشی جامعه اسلامی دانشگاه شریف، با خط مشی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان سراسر کشور، تفاپت اساسی دارد ))

 

افرادی که آمدند و پشت تریبون صحبت کردند، حرف زردی نزدند. اما حرف حساب هم نزدند. بعضی‌هایشان هم که کلا بیربط گفتند. من زیاد نتوانستم به حرفها گوش بدهم از بس مشغول کارهای اجرایی برنامه و بدو بدو هایش بودم. می‌خواستم بچه‌مذهبی‌ها بیشتر صحبت کنند اما نیامدند. به هر حال فرصتی بود که سوخت. ناراحتم. چه بگویم؟

--------------------

❂ خانم دکتر ایرجی‌زاد، رییس پژوهشکده نانو دانشگاه شریف و مشاور دکتر فتوحی، ریاست دانشگاه، در امور زنان هم تشریف آورده بودند. ایشان هم صحبت کردند. حرف‌های قشنگی هم زدند. به پوستر برنامه انتقاد داشتند. انتقادشان این بود که چرا از این کفش پاشنه بلند قرمز استفاده کرده‌اید؟ چند نفر از این دختر خانم‌هایی که اینجا هستند این کفش را پوشیده‌اند؟ جالب این بود که وقتی در پایان صحبتشان این انتقاد را مطرح کردند، بنر برنامه زمین افتاد. آهشان چه گیرا بود!!!

پوستر را من طراحی کرده بودم. از پوستر مستند پشت‌صحنه تاثیر گرفته بودم. موقع طراحی این در نظرم نبود که از کفش قرمز به عنوان نماد زن استفاده کنم. بیشتر می‌خواستم کنتراست ایجاد کنم و کاری کنم که پوستر جلب توجه کند، همین. اما در مجموع انتقادی که ایشان به پوستر داشتند را می‌پذیرم.

❂ آدم‌ها را واقعا نباید بر اساس ظاهرشان قضاوت کرد. یکی از خانم‌های ۹۴ ای که با هم در یک کلاس ریاضی ۱ بودیم، آمدند و صحبت کردند. فکر می‌کردم از آن فمنیستهاست. در حالی که حرف‌هایش خیلی هم جالب و فکر شده بودند. لذت بردم.

❂ قبل از برنامه برای خبرگزاری دانشجو متنی فرستادم که به عنوان مصاحبه منتشر کنند. دیر منتشرش کرد. بعد از برنامه. اینجا بخوانیدش.

❂ بعد از فکر کردن زیاد و مشورت با افراد مختلف، تصمیم گرفتم که ان‌شاءالله برای دوره سوم شورای مرکزی جامعه اسلامی شریف نامزد شوم. البته نمی‌خواستم که بیایم.
پویا مصدق، دبیر فعلی جامعه اسلامی و از دوستان خیلی عزیزم که برایش شدیدا احترام قائلم، حرفی زد که قانع شدم. ان‌شاءالله که هر چه پیش می‌آید، خیر است.