۲۰ خرداد ۹۶ ، ۰۲:۲۸
گهواره جهل در فضای عدم
باسمه تعالی
گهواره جهل در فضای عدم
"عدم" اگر "وجود" داشته باشد، تماما
سفیدی‌ست، اوج آرامش و خوش‌بختی...
"عدم" چنان لطافتی دارد که می‌خواهی تو را به آغوش بکشد. می‌خواهی جزیی
از آن شوی، در اعماق آن گم شوی و دیگر خودت را پیدا نکنی.
"جهل" یک گهواره است که چون کودکی در هوای مطبوع آن و لطافت ظلمانی آن
به خوابی آرام فرو می‌روی.
"جهل" گهواره‌ایست به رنگ سیاه مطلق، در فضای عدم. باید در آن خوابید و بیدار نشد که اگر بیدار شوی و سیاهی مهدت را ببینی، اگر بیدار شوی و ظلمت بسترت را دریابی، به "وجود" آمده‌ای.
"وجود" در بستری از "جهل و تاریکی"
سمت