سرگیجه

باسمه تعالی

ورتیگو

سرگیجه (vertigo) نام فیلمی است به کارگردانی آلفرد هیچکاک که در سال 1958 ساخته شده است. در این فیلم هیچکاک برای انتقال حس سرگیجه شخصیت اول داستان به مخاطب از تکنیک "دالی زوم" استفاده کرده است بدین معنا که با زوم کردن لنز دوربین روی سوژه و از طرفی عقب بردن دوربین فیلمبرداری، بیننده دچار حس سرگیجه می‌شود.

پیشرفت و اینکه با گذشب زمان مدام به جلو می‌رویم، می‌تواند همین حس را در ما ایجاد کند. یک جایی به خودمان می‌آییم و می‌بینیم که کلیت وجودمان نه تنها پیشروی نکرده، بلکه عقبتر هم رفته است. منتها با یک زوم مجازی!!! سر خودمان را شیره می‌مالیدیم و آن جاست که سرگیجه به سراغمان می‌آید.

دانشگاه می‌تواند گیجمان کند. فعالیتهای جدید، تجربه‌های جدید، روابط جدید... تمام چیزهایی که می‌توانند باعث ‌شوند در آن‌ها جلو برویم و بعد ناگاه حواسمان جمع می‌شود و می‌بینیم که خودمان را جا گذاشتیم!

استعدادهایی از ما در دانشگاه فرصت ظهور و بروز پیدا می‌کند که در آنها غرق می‌شویم، تجربه‌های جدیدی که ما را مجذوب خود  می‌کنند، ما را با خود می‌برند.

نمی‌گویم تجربه نکنید. اتفاقا دانشگاه عرصه تجربه است. می‌گویم ای کاش به تجربه‌هایمان اصالت ندهیم. تجربه چندان اصالتی ندارد. یک وسیله است. هدف چیز دیگری است. اصالت آنجاست.

من نمی‌دانم کجا، شما پیدایش کنید...

***
این متن در مجله استقبال از ورودی‌های جدید انجمن علمی دانشکده مهندسی صنایع نوشته شد.
دریافت فایل مجله